NESRS: CSRD rapportage standaarden voor niet-EU bedrijven

Wie wordt beïnvloed door de CSRD (EU en niet-EU) en wanneer?

Niet-EU-bedrijven vallen onder de CSRD voor rapportage in 2029 als ze aan deze drempels voldoen:

• netto-omzet van hun dochterondernemingen/filialen in de EU > EUR 150 miljoen voor de laatste twee opeenvolgende boekjaren;
• fungeren als de uiteindelijke moedermaatschappij van EU-dochterondernemingen die "grote ondernemingen" of genoteerde MKB's zijn zoals gedefinieerd in de CSRD;
• hebben EU-filialen met een netto-omzet > EUR 40 miljoen in het voorgaande boekjaar.

Als aan deze drempels wordt voldaan, moet het niet-EU-moederbedrijf vanaf 2029 een niet-financieel groepsrapport opstellen (voor boekjaren die beginnen op of na 1 januari 2028).

Voorafgaand daaraan en krachtens een verwante richtlijn moeten EU-ondernemingen die al onder de Non-Financial Reporting Directive (NFRD) vallen, vanaf 2025 rapporteren in overeenstemming met de CSRD (boekjaar dat begint op of na 1 januari 2024). Grote EU-ondernemingen en moederondernemingen van grote groepen moeten vanaf 2026 rapporteren in overeenstemming met de CSRD (boekjaar dat begint op of na 1 januari 2025).

"Grote ondernemingen" zijn die welke aan twee van de volgende criteria voldoen voor twee opeenvolgende boekjaren:

• Netto-omzet > EUR 50 miljoen
• Balans totaal > EUR 25 miljoen
• Meer dan 250 werknemers (gemiddeld)

Grote groepen worden gedefinieerd als die met een Europese moedermaatschappij die aan ten minste twee van de bovenstaande criteria voldoen op geconsolideerde basis (d.w.z. inclusief hun EU- en niet-EU-geconsolideerde dochterondernemingen). Genoteerde EU-MKB's moeten rapporteren vanaf 2027 (boekjaar dat begint op of na 1 januari 2026)

Lees meer over de ESG Omnibus

Rapportagevereisten voor niet-EU-bedrijven

NESRS heeft betrekking op de artikelen 40a - 40d van de Accounting Directive, terwijl de ESRS betrekking heeft op de artikelen 19a en 29a. Er zijn praktische en inhoudelijke verschillen in de rapportagevereisten tussen deze richtlijnen voor EU- en niet-EU-bedrijven.

Bijvoorbeeld: artikel 40a vereist een "Duurzaamheidsrapport" dat niet in het bestuursverslag hoeft te worden opgenomen en minder informatie zal bevatten dan de "Duurzaamheidsverklaringen" die deel moeten uitmaken van het bestuursverslag voor EU-bedrijven. Het "Duurzaamheidsrapport" zal minder informatie bevatten dan wat er in ESRS Set 1 is gepubliceerd. 

Bovendien is er geen digitaal formaat vereist, d.w.z. het rapport kan een PDF zijn, het hoeft niet machineleesbaar te zijn.

Uitzonderingen onder de CSRD:

• EU-dochterondernemingen of subgroepen kunnen, onder bepaalde voorwaarden, worden vrijgesteld van rapportage als ze zijn opgenomen in het geconsolideerde bestuursverslag van het moederbedrijf.
• Tot 6 januari 2030 kunnen EU-ondernemingen die verplicht zijn te rapporteren een "kunstmatige" consolidatie vormen, waarbij de grootste EU-dochteronderneming op basis van omzet een geconsolideerd duurzaamheidsrapport opstelt dat alle EU-dochterondernemingen in de reikwijdte dekt.
• Niet-EU-entiteiten kunnen vrijwillig rapporteren volgens ESRS in plaats van NESRS, waardoor EU-dochterondernemingen of die met EU-genoteerde schulden/aandelen kunnen vertrouwen op het duurzaamheidsrapport van het moederbedrijf onder de dochtervrijstelling.

Assurance

• Assurance verplichting voor gerapporteerde duurzaamheidsinformatie.
• De vereiste begint met beperkte assurance en breidt later naar redelijke assurance.
• Beperkte assurance is een negatieve vorm van assurance die aangeeft dat de auditor geen zaken heeft geïdentificeerd die tot de conclusie leiden dat het onderwerp materieel onjuist is.

Gevolgen van niet-naleving

Sancties voor niet-naleving door bedrijven en bestuurders zullen variëren in de EU, maar kunnen leiden tot:

• Boetes; strafrechtelijke sancties en vervolging;
• Auditfalen;
• Openbare berisping;
• Reputatierisico en blootstelling aan rechtszaken.