Heb als organisatie oog voor het individu

Al dertig jaar Scapino Ballet

Wubbe werkt ruim dertig jaar voor Scapino Ballet Rotterdam. ‘Nadat ik was gestopt met dansen, heb ik me volledig gestort op het creatieve aspect. Als artistiek directeur bedenk ik het hele artistieke palet. Dat gaat van het aannemen van dansers tot aan het bepalen van welke choreograaf we willen hebben. Ik vind het belangrijkste dat mensen bij Scapino gemotiveerd zijn, want ik verwacht van dansers dat ze actief meedoen in het creatieve proces. Iedereen is daarin even belangrijk.’

Zorgen voor een veilige werkomgeving

Ook voor Dieterman is de danswereld geen onbekend terrein. ‘Ik deed aan klassiek ballet tot ik ongeveer negentien jaar was. Ik had meer ambitie dan daadwerkelijk talent. Bij PwC kijk ik met werkgevers hoe arbeidsvoorwaarden gewijzigd kunnen worden, zodat ze zo effectief mogelijk werken en organisaties de talenten aantrekken die zij nodig hebben. Ik ben vooral benieuwd hoe Scapino zijn instrumenten en zijn werkomgeving neerzet zodat iedereen op zijn top kan presteren. Hoe zorg je daarvoor?’

Wubbe: ‘Een veilige werkomgeving creëren is daarin belangrijk. Als je van mensen verwacht dat ze input leveren, moet je zorgen dat ze zich op hun gemak voelen. Ze moeten geen angst hebben om ergens op te worden afgerekend. Op die manier wordt je product beter, omdat meer mensen meedenken en het daardoor meer verdieping krijgt.

Diversiteit zorgt voor een talentvolle groep

Wubbe probeert er altijd in zijn teams voor te zorgen dat er genoeg diversiteit is, omdat iedereen een specifiek talent bezit. ‘Ik vind het belangrijkste om met mensen te werken die verschillend zijn en waar het publiek zich mee identificeert. We hebben niet alleen dansers in dienst, maar zijn een organisatie met mensen in verschillende rollen. Allemaal hebben ze een eigen aandeel in de voorstellingen. Daar proberen we het beste uit te halen en zuinig op te zijn, want de voorstellingen moeten altijd doorgaan.’

Net zoals in het bedrijfsleven komt het bij Scapino Ballet Rotterdam ook voor dat iemand niet goed past in het team. Wubbe: ‘Je kunt niet altijd iedereen even tevreden houden. Soms ligt iemand wat minder in de groep. Ik heb weleens met een danser gewerkt die kwalitatief heel goed is, maar niet in de groep paste. Zij wilde bijvoorbeeld veel meer solo’s doen in een voorstelling dan wij kunnen bieden. Dat werkte gewoon niet.‘

Medewerkers op waarde schatten door te belonen

Dieterman: ‘Als je dit naar het bedrijfsleven vertaalt, zou het betekenen dat je ondanks je uitstekende expertise toch geen rol krijgt in een opdracht bij een interessante klant. Ik snap goed dat als iemands stijl het succes van de groep als geheel in gevaar brengt, je soms moet ingrijpen. Dat probeer je altijd te voorkomen. Maar als het nodig is, moet je dat in het belang van de klant en de groep doen. Hoe doe je dat bij dansers, als ze geen grote rol krijgen bij een voorstelling? Zijn er onderling bijvoorbeeld verschillen in hoe je iemand beloont?’

Wubbe: ‘We zitten vast aan de cao van de overheid. Dat betekent: hoe langer je er bent, hoe meer salaris je krijgt. Het “extra’s” zit dan in bijvoorbeeld speciale optredens. Denk aan een optreden voor de koning of een gala in het buitenland. Dan probeer ik mensen te sturen die goed bezig zijn en misschien een grotere rol hadden verwacht in onze laatste voorstelling. Zo’n gebaar is belangrijker dan geld, want je laat op een subtiele manier merken dat iemand ertoe doet. De carrière van een danser is op de leeftijd van 35 jaar ongeveer voorbij, dus je moet er in een relatief korte tijd zoveel mogelijk uithalen.’