Jongere generatie heeft vooral in tijden van crisis behoefte aan vaderfiguur
‘Protestgeneratie moet plaatsmaken’
Door de aanwezigheid van vier generaties gaat de arbeidsvloer de komende jaren drastisch veranderen. Maar hoe zien die veranderingen eruit en wat zijn de gevolgen? Volgens bedrijfskundige Matthieu Weggeman is het tijd dat oude beleidsbepalers een stap terug doen, zodat nieuwe generaties de mogelijkheid krijgen om te excelleren en fouten te maken.
‘Er is een interessant tijdperk aangebroken’, begint Weggeman, hoogleraar Organisatiekunde aan de Technische Universiteit Eindhoven, zijn betoog. ‘De voorheen dominant aanwezige protestgeneratie is op de werkvloer langzaam aan het verdampen. Al sputteren sommigen nog wat tegen. Je ziet binnen organisaties geregeld dat ouderen nog altijd afgeven op het arbeidsethos van de jongere arbeidskrachten. Die worden dan met de nek aangekeken als ze om tien voor vijf naar huis gaan.’
Productiviteit
‘In de ogen van de oudere generatie heb je pas hart voor de zaak als je zeventig uur per week werkt. Maar de productiviteit van jongeren ligt in de pakweg zeven uur dat ze werken, hoger dan bij ouderen die langer op kantoor blijven. Ook vinden ze het minder erg om buiten de deur te werken en om om tien uur ’s avonds nog even een mailtje te beantwoorden. Ze zijn veel beter in samenwerken en delen kennis ook op een eenvoudigere manier. Maar het zijn zaken die door de ouderen vaak nog niet begrepen en gewaardeerd worden.’
Respect voor oudere generatie
‘Omgekeerd is de situatie totaal anders. De nieuwe generaties op de werkvloer hebben veel ontzag en respect voor hun oudere leidinggevenden. Ze hebben ook behoefte aan hun aanwezigheid, vooral in tijden van crisis. Dan hebben ze niets aan apps of het advies van vrienden via sociale media. Ze wenden zich dan al snel tot een oudere collega die niet snel in paniek raakt omdat hij een dergelijke situatie al eens heeft meegemaakt. In Silicon Valley zie je bij veel start-ups om die reden ook een vaderfiguur rondlopen. Die waarborgt de rust in de organisatie.’
Nog te weinig gehoord
‘De generaties die nu op de deur kloppen, zijn voor bedrijven interessant, maar worden wat mij betreft nog veel te weinig gehoord. In de bestuurskamer wordt de aanwezigheid van jongeren niet gewaardeerd. Dat is niet verwonderlijk, want de generatie die daar het sterkst is vertegenwoordigd – de eerder genoemde protestgeneratie – heeft hard moeten werken om daar te komen. Het zijn revolutionairen die de wereld een kwartslag moesten draaien. Vervolgens hebben ze alles vastgeschroefd, omdat ze geen verandering willen in het systeem waarvoor ze zo hard hebben gevochten.’
Verschillende waardesystemen
‘Hun behoeftes zijn ook structureel anders dan die van de nieuwe werknemer en dat zou nog wel eens voor conflicten kunnen zorgen. De huidige regimebewakers in het bedrijfsleven hechten veel waarde aan geld, status en macht. Jongere generaties hebben een totaal ander waardesysteem. Ze vinden het belangrijk om goed contact te hebben met hun collega’s en mensen uit hun woonplaats en willen vooral niet dat hun omgeving last van hen heeft. De wereld moet er in hun ogen beter uitzien als ze afscheid nemen van dit bestaan.’
Resultaat in plaats van leeftijd
‘Je ziet dat op sommige plekken in het buitenland ook al gebeuren. In de Anglo-Amerikaanse landen is het generatiethema ook veel meer een non-issue dan hier. Daar kijkt men naar het resultaat in plaats van naar iemands leeftijd. Het is niet slecht voor je ontwikkeling om op jonge leeftijd succesvol te zijn in het bedrijfsleven, maar dat besef is er hier in de traditionele Rijnlanden en ook in de rest van Europa vaak nog niet.’
Eigen agenda
‘Er is nog een hele weg te gaan voor de beheerders onder ons die alles in een reglement willen stoppen. Maar over pakweg vijf jaar is er geen ontkomen meer aan. De nieuwe werknemer bepaalt zijn eigen agenda.’
Contact
